Şu aralar en çok Sezai Karakoç ve Cahit Zarifoğlu okuyorum. Diziden dolayı mı? Hayır,çok öncelerden de okurdum ancak şimdilerde bende daha çok iyileştirici etkileri olduğuna inanıyorum.Ve elbette daha çok ihtiyaç duyuyorum. İçimde biriken duyguları atamıyorum. Bazen insanları tutup sarsmak istiyorum. Her birine tek tek 'Fe eyne tezhebun?' 'Bu gidiş nereye?' demek istiyorum. Bu ülfet bu duygusuzluk yetmedi mi demek istiyorum. Herkesi yakasını tutup tek bir ayet söylesek,etkili olur mu, bilmiyorum...
En çok da kendime söylüyorum. Nereye gidiyorum, ne yapmaya çalışıyorum. Gayeme ne kadar sadığım? Tutunabilmek zor evet ve ne kadar tutunabiliyorum. Izdırabı ne kadar hissedebiliyorum. Hissedemiyorum, hissedemiyoruz. Veyl olsun demekten başka,Allah'ın bizi rahmetiyle ıslah etmesini istemekten başka dua da edemiyorum.
Şimdi yalnız kalıp düşünmek istiyorum. Ahvalime ve kuruyan kalbimden akmayan gözyaşlarıma ağlamak istiyorum...
Adaçayı
0 yorum:
Yorum Gönder