Koza

by 20:19 0 yorum
Alışkanlıktır bende. Defterlerin ilk sayfalarını boş bırakırım. Şimdi de öyle yaptım, bir boşluk bırakıp başladım. Hatırlayıp huzursuzca boşluklarımı saydım. Yorulunca vazgeçip yatağımın üzerini örttüm. Açık kaldıkça uyumaktan korktuğumdan. Sahi başka neleri daha örtmüştüm. Göz altı morluklarım, yumruklayışlarımdan kalma yaralarım, diz kapaklarım, ayak topuklarım, korkularım. Sahi ne kalmıştı ki benden geriye?   
İnsan nasıl isyan ederdi. Sahi hiç etmiş miydim? -Bağışlanmayacağı- söylenen günahlardan kaçını işlemiştim. Belki de sadece annem affetmeyecekti beni.    
Masam dağınık. Göz çukurlarıma yerleştiriyorum kahvemi. Canımı acıtıyor. Aldırmıyorum. 'Kahve yanığı şifadır' diyor karanlıkta beliren biri. Buraların şifacısı herhalde diyorum, yürüyorum evin içinde. Halılar ıslak, yağan yağmur evin içine doluyor. Çoraplarımı ıslatıyor. Çıkarıyorum. Artık topuklarımı örtmüyorum. Düşen iğneler batıyor ayaklarıma. Aldırmıyorum yine. Yürümemi engellemesin diye elime geldiği kadarını çıkarıyorum. Kanıyor. 'Kan rüyanın sahihliğini bozar' diyor bu defa da. Hatırlıyorum. Hatırladığımı ona söylemiyorum. Kayboluyor. Sahih olmayan bir rüyada ilerliyorum derine doğru. Güneş doğmak üzere.
Kardeşimi uyandırmaya gidiyorum. Kazalarını kaza etmenin tam sırası diyorum. Uyanmıyor. Zorlamıyorum. Uyandığında aynı şeyleri bana söyleyeceği korkusuyla kaçıyorum oradan. Hala sıcak olan yatağıma giriyorum, yorganım örtüyor korkak bedenimi. Dindiriyor titreyişlerimi. 
Yorgandan bir koza örüyorum kendime sonra. Kadınlığımın tüm hünerlerini sergiliyorum. Kenarlarına yeni öğrendiğim etamini işliyorum. Anneannem beğenmeli diyorum. Renkleri birbirine karıştırıyorum. Yuvarlanıp çıkıyorum bir ağacın en kuytu dalına. Saklıyorum kendimi, çıkmak istemiyorum içinden. Sağlamlaştırıyorum kozamı içeriden, çıkmaktan korkuyorum, kıpırdamıyorum. Yorgan iğnesi kalmış içinde, çok sonra farkediyorum. Delikler açıyor ruhumda, kozamda... Gözyaşlarımla pas tutuyor sonra, duruyor. Delik deşik kozamı daha fazla tutamıyorum. Göz kapaklarım kozam ile birlikte düşüyor. Ben uçuyorum.Adaçayı

adacayininhikayeleri.blogspot.com

Geliştirici

...... ..... ....

0 yorum:

Yorum Gönder