Başucunda, masanda,çantanda,yastığının altına...
Herkesten sakladığını biliyorum kitaplarınla uyuduğunu. Utanmana lüzum yok. Bağlılığının belli olmasından korkuyorsun besbelli. Kitabı okurken sayfaların kokusuna içine çekişin ve bitince hüzünlenişin. Doyamıyorsun biliyorum. Küçükken de öyle değil miydin zaten? Bütün hafta harçlıklarını biriktirir,servisten iner inmez kitapçıya koşardın. Şehrin tek kitapçısına... Saatlerce raflardaki kitaplara bakardın. Yalnızca bir tane alabilirdin. O kadarına paran yeterdi. Her hafta bir kitap.. Saatler içinde biten bir kitabı yastığının altına koyup uyumanı yadıgamamalı. Sonra bir de en sevdiğin şey babanın senin kitap okumanla övünmesiydi. Okudukça okumanın bilinçaltındaki sebebi belki de buydu.Baban tarafından takdir edilmek. Sonraları bu daha da belirginleşti. En büyük hüzünlerin takdir edilememekten geldi sonra... Evin karşısındaki taş duvarda Oliver Twist'i okurken balkondan babanın sana bakışıydı mutluluğun...
Büyüme evrende değişmedi 'yastık altı' huyun.Sonraları bu durum daha da arttı. Sevdiğin ufak tefek ne varsa saklamaya başladın yastığının altına. Ta ki bir gün yurttaki en yakın arkadaşın durumunu farkedene kadar...Dost elinin uzatılması buydu aslında. Saatlerce konuştu seninle ve ikna oldun. Vazgeçtin yastığının altına saklamaktan. Şimdi kutularda saklıyorsun. Yine de saklıyorsun ama kimse göremiyor...Adaçayı
0 yorum:
Yorum Gönder