Sleep On The Floor

by adacayininhikayeleri.blogspot.com 14:59 0 yorum

Perdeleri hiç açmadan yatağında öylece yattı. Uyumuyordu uyanmıştı artık ama yataktan çıkmak istemiyordu. Gece onu görmüştü uzun bir aradan sonra. Beklemişti görmek için. Kısa bir anlığına da olsa görmüştü. Sonrasında da rüyasında onunla beraberdi. Beraberce kaçıyorlardı kapatıldıkları bir yerden. İstanbuldalardı. Havaalanında kadına bir kutu verdi adam, içinde kadının en sevdiği şeyler vardı. Uçak kalkacaktı az kalmıştı. Uyandı. Tuhaf bir hisle. Ne kadar özlemişti Ya Rabbi. 

Sonra kendisine kızdı. Hiçbir şey yapmadan daha ne kadar bu ıssız şehirde kalacaktı. Üstelik belki o da onu merak ediyordu. Belki de o kadar yoğundu ki. Aklına bile gelmiyordu. Ama o yatakta, o hiç kalkamadığı yatakta gitgide daha derine inen kadın artık hayatın tamamına karşı büsbütün bir isteksizlik duyuyordu. 

Dudaklarındaki yaraları bir bir koparmaya başladığında hiç yaşamadığı bir hayatın hayaline kapıldı. Kaçıp gittiği hiçbir mülkünün olmadığı ama sevgiyle dopdolu olduğu bir hayat. Bunu da mektuplarına eklemeye karar verdiğinde güneş bugün hiç görünmemeye karar vermişti.